کسب پول بیشتر

همه‌ی ما از هوش مالی کافی برای کسب پول برخورداریم!

هر قدر درآمد شما بیشتر باشد، ضریب هوش مالی شماره 1 شما بالاتر است؛ به عبارت دیگر، کسی که سالیانه 1 میلیارد تومان درآمد دارد، نسبت به کسی که در سال 300 میلیون تومان درآمد دارد، از ضریب هوش مالی بالاتری برخوردار است.

چنانچه هر یک از آن‌ها سالیانه 1 میلیارد تومان درآمد داشته باشد، کسی که نسبت به دیگری مالیات کمتری می‌دهد، همان شخصی است که از ضریب هوش مالی بالاتری برخوردار است. زیرا او با توجه به بهره‌برداری از ضریب هوش مالی شماره 2، حفاظت از پول، به هدف دستیابی به یکپارچگی مالی نزدیک‌تر است.

همه‌ی ما می‌دانیم که ممکن است کسی ضریب هوش علمی بالایی داشته باشد و در کلاس درس یک نابغه باشد، اما در دنیای واقعی توانایی کسب پول زیاد را نداشته باشد.

 

حفاظت از پول

حقیقتی ساده وجود دارد مبنی بر این که همه می‌خواهند پولتان را از شما بگیرند؛ اما همه‌ی کسانی که پولتان را می‌گیرند، کلاه‌بردار یا قانون‌شکن نیستند.

یکی از بزرگ‌ترین شکارچیان مالی پول ما، مالیات‌ها هستند. دولت‌ها به طور قانونی پولمان را از چنگمان در می‌آورند.

چنانچه ضریب هوش مالی شماره 2 فردی پایین باشد، مالیات‌های بیشتری پرداخت خواهد کرد و هزینه‌های بیشتری بر دوش او خواهد بود.

این ضریب هوش مالی بیان می‌کند تا باید تا حد ممکن سود خالص را افزایش داد. کسی که کسب و کاری دارد و بطور مثال سالیانه 1 میلیارد تومان درآمد بدست می‌آورد ولی 900 میلیون تومان از آن هزینه می‌شود در این ضریب هوش مالی ضعیف است.

فردی که هزینه‌های کمتری می‌پردازد، از ضریب هوش مالی بالاتری برخوردار است.

 

بودجه بندی

بودجه‌بندی پول، نیازمند هوش مالی بسیار زیادی است.

بسیاری از مردم پول خود را مثل یک فقیر بودجه‌بندی می‌کنند تا هم چون فردی ثروتمند.

بسیاری از مردم پول خیلی زیادی به دست می‌آورند، اما نمی‌توانند پول زیادی برای خودشان نگه دارند، زیرا بودجه‌بندی فقیرانه‌ای دارند.

به عنوان مثال فردی که 200 میلیون تومان در سال درآمد دارد و تمام آن را خرج می‌کند، نسبت به کسی که 100 میلیون تومان در سال درآمد دارد و می‌تواند با بودجه‌ای 30 میلیون تومانی به خوبی زندگی کند و 70 میلیون تومان آن را سرمایه‌گذاری کند، از ضریب هوش مالی شماره 3 پایین‌تری برخوردار است.

این که بتوانیم به رغم میزان درآمدمان، خوب زندگی کنیم و با این حال سرمایه‌گذاری نیز داشته باشیم، نیازمند سطح بالایی از هوش مالی است.

 

اهرم ساختن از پول

پس از این که فردی درآمد مازاد خود را بودجه‌بندی کند، چالش بعدی او این است که درآمد مازاد خود را سرمایه‌گذاری نماید.

اغلب مردم درآمد مازاد خود را در بانک سرمایه‌گذاری می‌کنند.

زمانی که تورم پایین‌تر از نرخ سود بانکی بود، این کار هوشمندانه‌ای محسوب می‌شد. اما وقتی تورم بالاتر از سودی باشد که بانک پرداخت می‌کند با نگهداری پول در بانک فقط پول شما بی‌ارزش می‌شود و سودی واقعی بدست نمی‌آورید

مثلا اگر تورم سالیانه 35 درصد باشد و بانک 20 درصد پرداخت کند شما 15 درصد از ارزش پول‌تان را از دست می‌دهید.

میلیون‌ها نفر در ایران نمی‌دانند پول خود را کجا سرمایه‌گذاری کنند، به همین دلیل درآمد مازاد خود را در صندوق‌های مشترک با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌کنند یا آنرا به بانک می‌سپارند، با این امید که پول خود را به سودآوری برسانند.

گرچه پس‌انداز و سرمایه‌گذاری در سبدهای سهام متنوع صندوق‌های مشترک، نوعی اهرم ساختن از پول است، راه‌های بهتری نیز برای سودآور کردن پولتان وجود دارند.

هر فرد صادقی باید بپذیرد که پس‌انداز کردن پول در بانک و سرمایه‌گذاری در صندوق‌های مشترک، نیازمند هوش مالی زیادی نیست.

پس‌انداز کردن پول و سرمایه‌گذاری آن در صندوق‌های مشترک کار سختی نیست و هوش مالی بالایی نیاز ندارد.

 

نسبت سودآوری به سرمایه‌گذاری

به عنوان مثال، فردی که 50 درصد از پول خود را به عنوان سود دریافت می‌کند، نسبت به کسی که 5 درصد سود می‌گیرد، ضریب هوش مالی شماره 4 بالاتری دارد؛ و کسی که بابت‌ سودهایی که بدست آورده مالیات کمتری می‌پردازد از ضریب هوش مالی بالاتری برخوردار است.

 

ارتفاء دانش مالی

در این جمله نکته‌ بسیار خردمندانه‌ای نهفته است: قبل از اینکه بتوانید بدوید، باید راه رفتن را بیاموزید.

این امر درباره‌ هوش مالی صدق می‌کند.پیش از آنکه مردم بتوانند یاد بگیرند که چگونه از محل سرمایه‌گذاری خود صاحب سودهای چشمگیر شوند (ضریب هوش مالی شماره 4: اهرم ساختن از پول)، باید نحوه‌ی راه رفتن را بیاموزند، بدین معنا که اصول و قواعد هوش مالی را فرا بگیرند.

یکی از دلایلی که بسیاری از مردم با ضریب هوش مالی شماره 4، اهرم ساختن از پول، مشکل دارند، این است که یاد گرفته‌اند پولشان را به دست «کارشناسان» مالی همچون بانک‌ها و صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری بسپارند.

مشکل سپردن پول‌تان به کارشناسان مالی این است که خودتان از یادگیری باز می‌مانید و نمی‌توانید هوش مالی خود را افزایش دهید و در نتیجه نمی‌توانید کارشناس مالی شوید.

اگر فردی دیگر پول شما را مدیریت کند و مشکلات مالی شما را حل نماید، شما نمی‌توانید هوش مالی خود را افزایش دهید. در حقیقت، شما با پول خودتان باعث پرورش هوش دیگران می‌شوید!

چنانچه بنیانی مستحکم از دانش مالی داشته باشید، ارتقاء هوش مالی برایتان آسان است؛ اما در صورتی که ضریب هوش مالی شما ضعیف باشد، دانش مالی جدید می‌تواند برایتان گیج‌کننده و دارای کمترین ارزش باشد.​